Edwardus, Dei gratia rex Angliae et Franciae et dominus Hiberniae venerabili in Christo patri Willelmo, eadem gratia archiepiscopo Eboracensi Angliae primati, salutem. De decimae biennalis subsidio quod vos et ceteri praelati ac clerus vestrae provinciae in convocatione eiusdem cleri pridem apud ecclesiam Sancti Petri Eboracensis facta, nobis in auxilio expensarum quarum pro defensione regni Angliae et expeditione guerrarum nostrarum Franciae et Scotiae cognita concessistis, vobis gratias referimus speciales. Verum termini solutionis dicti subsidii ita longe distant quod dictum subsidium nobis nisi termini praedicti abbrevientur modicum proficere poterit in praesenti, eo quod per chenantias sub velamine dicti subsidii hactenus factas circiter medietatem non sine maximo nostri dispendio perderemus quod ut novimus vos nolletis. Vos igitur ex corde rogando quatenus attenta praesenti necessitate nostra clerum vestrae provinciae ad certos diem et locum coram vobis ad citius quo poteritis annuntiatis expensas a dicta nostra necessitate eundem clerum ut ultimum terminum Sancti Martini [11 November 1348/9] quam pro primo quam secundo termino solutionis eiusdem in concessione eiusdem decimae per ipsum clerum statutum abbreviare, et in termino Sancti Barnaba apostoli [11 June 1348/9] pro utroque anno in praesenti necessitate statuere efficacius quo sciveritis inducatis, ut auxilium vestrum in hac parte nobis sentiamus utiliter profiturum. Praesens vero negotium intime insidet cordi nostro, et eo expedito in cancellarium per vestras literas indilate curetis nos reddere certiores. Teste me ipso apud Westmonasterium quinto decimo die Aprilis anno regni nostri Angliae vicesimo secundo, regni vero nostri Franciae nono. [15 April 1348].