Iohannes episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopo Cantuariensi, eiusque suffraganeis ac dilectis filiis Cantuariensibus et ceterarum ecclesiarum capitulis, necnon abbatibus provinciae Cantuariensis, exemptis et non exemptis, ac ordinis cuiuscunque, salutem et apostolicam benedictionem. Ad pacem et exaltationem ecclesiae, ac tranquillitatem populi Christiani, prompto corde et efficaci desiderio intendentes, ea libenter ordinamus et quaerimus, per quae huiuscemodi pax, exaltatio et tranquillitas merito valeat provenire. Dudum siquidem felicis recordationis Alexander papa quintus, praedecessor noster, sacro generali concilio Pisano tune praesidens, ex quibusdam magnis et arduis negotiis ipsum moventibus, ipso approbante concilio, inter cetera decrevit iterum generale concilium extunc ad triennium per se vel successorem suum in loco, de quo sibi vel eidem successori videretur, fore solemniter convocandum; idemque praedecessor ea, quae circa reformationem ecclesiae expedienda restabant, protunc suspendit, ipsumque concilium usque ad tempus triennii praefatum continuandum statuit et prorogavit. Postmodum vero ipso Alexandro praedecessore, sicut Deo placuit, vita functo, nobisque divina favente dementia ad apicem summi apostolatus assumptis, cum tempus eiusdem triennii iam adventaret, et nos per vestigia eiusdem praedecessoris incedere, ac ordinationem praefatam ab eo in concilio factam, ut praefertur, puro corde et recta voluntate adimplere properaremus, quibusdam rationibus tune expressis, animum nostrum moventibus, concilium huiuscemodi in Romana urbe, quae paulo ante de manibus hostium recuperata praesentiam nostram pro eius conservatione plurimum flagitabat, debito tempore convocavimus.