The building at Toumba, Lefkandi, stands unique in its time and place. The remains of this monument are significant in terms of size and elaboration, and also on account of the way it has been reconstructed and interpreted as the ancestor of the Greek peripteral temple. The primary concern of this article is the structural evaluation of the architectural remains. In part due to the scant nature of the archaeological evidence behind the widely accepted reconstruction, the latter can be seen to have several structural shortcomings. In reassessing the structure several factors are considered, including the state of technology at the time of construction, the characteristics of the building materials employed, and the way they respond to the strains of load and the forces of nature. The process of reconciling such factors with the documented remnants of the building directs us towards a different reconstruction. It thus emerges that the building at Toumba is an implausible ancestor of Greek peripteroi, and an alternative solution without the iconic pre-peristasis is proposed here.

Η αρχιτεκτονική του κτηρίου της Τούμπας στο Λευκαντί

Το κτήριο στην Τούμπα, στο Λευκαντί, είναι μοναδικό εξαιτίας της χρονολόγησης και την τοποθεσίας του. Τα υπολείμματα του μνημείου είναι σημαντικά εξαιτίας του μεγέθους και της περίτεχνης κατασκευής, και επίσης εξαιτίας του τρόπου που έχει ανασυσταθεί και ερμηνευθεί ως προστάδιο του ελληνικού περίπτερου ναού. Πρωταρχικό μέλημα αυτού του άρθρου είναι η δομική αποτίμηση των αρχιτεκτονικών υπολειμμάτων. Η εν λόγω αποτίμηση ίσως αποδειχθεί ότι εμπεριέχει ορισμένες δομικές ελλείψεις, εν μέρει εξαιτίας της σπανιότητας των αρχαιολογικών ενδείξεων που υπόκεινται της γενικώς αποδεκτής ανασύστασης. Κατά τη δομική επαναποτίμηση, πλήθος παραγόντων λαμβάνεται υπ' όψιν, συμπεριλαμβανομένων το επίπεδο τη τεχνολογίας κατά την εποχή της δόμησης, τα χαρακτηριστικά των δομικών υλικών που χρησιμοποιήθηκαν, και τον τρόπο που αυτά τα δομικά υλικά ανταποκρίνονται στις παραμορφώσεις εκ των φορτίων και των δυνάμεων της φύσης. Η απόπειρα συμβιβασμού τέτοιων ποικίλων παραγόντων με τα τεκμηριωμένα υπολείμματα του κτηρίου μας οδηγεί σε μία δεύτερη ανακατασκευή. Ως εκ τούτου, προκύπτει το συμπέρασμα ότι το κτήριο στην Τούμπα δεν είναι πιθανό προστάδιο των ελληνικών περίπτερων ναών, και στο εν λόγω άρθρο προτείνεται μία εναλλακτική λύση που δεν περιλαμβάνει την εμβληματική προ-περίστασιν.