The constitutions of Archbishop Simon Sudbury

1. De salariis presbyterorum.

Simon, permissione divina Cantuariensis archiepiscopus, totius Angliae primas et apostolicae sedis legatus, venerabili fratri nostro Domino Gulielmo, Dei gratia episcopo Londoniensi, salutem et fraternam in Domino caritatem. Effrenata generis humani cupiditas, cuius conatus nisi iustitia sua virtute reprimeret, ita ex sibi innata malitia excresceret, quod caritas extra mundi terminos exularet. Sane communis ad nos querela perduxit, et magistra rerum experientia manifestat, quod moderni temporis sacerdotes nostrarum civitatis, diocesis et provinciae Cantuariensis, adeo cupiditatis vitia infecerunt, quod stipendiis rationabilibus non contenti, salaria vendicant et recipiunt quamplurimum excessiva; sacerdotes quoque praedicti sic cupidi et delicati, salariis excessivis huiusmodi sarcinati evomunt, indomiti delirant et inficiunt, ac eorum nonnulli post ventris ingluviem, et varias carnis illecebras spument in libidinem, et tandem in malorum voraginem fimditus demerguntur, in virorum ecclesiasticorum detestabile scandalum et exemplum perniciosissimum laicorum, et quamquam bonae memoriae Dominus Simon Islip dudum Cantuariensis archiepiscopus, praedecessor noster, dum in humanis agebat, de fratrum suorum consilio et assensu, statuerit et ordinaverit quod capellani annalia celebrantes et ceteri animarum curae non intendentes, eas quinque marcarum, ecclesias vero seu capellas parochiales, et curam eisdem imminentem officiantes sex marcarum summa pro suis stipendiis annuis deberent contentari, in sacerdotes non parentes statuto huiusmodi, poenam suspensionis ab officio ipso facto imponendo. Nos tamen qualitate temporum attenta, de fratrum et suffraganeorum nostrorum, decimo sexto die mensis Novembris anno Domini infrascripto [16 November 1378], in quadam camera infra septa monasterii Petri et Pauli Gloucestriae, Wigorniensis dioceseos, propter hoc insimul congregatorum, consilio et assensu, super salariis sacerdotum paroechialium et annalium in dictis nostris civitate, diocesi et provincia Cantuariensi de cetero percipiendis, ordinamus et statuimus sub forma inferius annotata:

In Dei nomine, amen. Nos Simon, permissione divina Cantuariensis archiepiscopus, totius Angliae primas et apostolicae sedis legatus, de consilio fratrum et suffraganeorum nostrorum, statuimus ut quicunque in nostris civitate, diocesi seu provincia Cantuariensi pro animabus defunctorum annalia celebraturi, septem marcis; aut cibariis et tribus marcis; alii autem qui curae animarum deservient, octo marcis; aut cibariis et quatuor marcis sint annuatim contenti, nullatenus ultra id recepturi, nisi aliter loci diocesanus cum his qui curae animarum deservient, primitus decreverit faciendum. Si quis autem clericus contra hanc nostram constitutionem dando seu recipiendo venire praesumpserit, excommunicationis sententiam incurrat ipso facto, a qua nisi per diocesanum loci in quo deliquerit, non poterit absolvi.