Book contents
- The Cambridge Handbook of Slavic Linguistics
- Cambridge Handbooks in Language and Linguistics
- The Cambridge Handbook of Slavic Linguistics
- Copyright page
- Contents
- Figures
- Tables
- Contributors
- Introduction
- Part 1 Prosody and Phonology
- Part 2 Inflectional and Derivational Morphology
- Part 3 Syntax
- Part 4 Lexicon
- Part 5 Sociolinguistic and Geographical Approaches
- 26 Sociolinguistic Variation in Slavic Languages
- 27 False Cognates
- 28 Dialectal Fragmentation
- 29 Language Contacts
- 30 The Slavic Literary Micro-Languages
- 31 Heritage Language Forms
- 32 Scripts
- 33 Orthographies
- Part 6 Experimental and Quantitative Approaches
- Name Index
- Subject Index
- References
27 - False Cognates
from Part 5 - Sociolinguistic and Geographical Approaches
Published online by Cambridge University Press: 16 May 2024
Book contents
- The Cambridge Handbook of Slavic Linguistics
- Cambridge Handbooks in Language and Linguistics
- The Cambridge Handbook of Slavic Linguistics
- Copyright page
- Contents
- Figures
- Tables
- Contributors
- Introduction
- Part 1 Prosody and Phonology
- Part 2 Inflectional and Derivational Morphology
- Part 3 Syntax
- Part 4 Lexicon
- Part 5 Sociolinguistic and Geographical Approaches
- 26 Sociolinguistic Variation in Slavic Languages
- 27 False Cognates
- 28 Dialectal Fragmentation
- 29 Language Contacts
- 30 The Slavic Literary Micro-Languages
- 31 Heritage Language Forms
- 32 Scripts
- 33 Orthographies
- Part 6 Experimental and Quantitative Approaches
- Name Index
- Subject Index
- References
Summary
This chapter addresses the phenomenon of false cognates in Slavic languages, i.e. words that sound alike but have different meanings, such as Polish brak ‘deficiency’ and Bulgarian brak ‘marriage’. Inter-Slavic false cognates are seen primarily as endpoints of diverging semantic and derivation processes in various Slavic languages. The chapter also discusses Slavic to non-Slavic false cognates, where in most cases diverging processes in lexical borrowing represent generators of this kind of relationship. False cognates thus provide important insights into all major processes of lexical enrichment. Pedagogical implications of false cognates in teaching Slavic languages are also presented.
Keywords
- Type
- Chapter
- Information
- The Cambridge Handbook of Slavic Linguistics , pp. 584 - 594Publisher: Cambridge University PressPrint publication year: 2024
References
Akulenko, V. V., ed., 1969. Anglo-russkij i russko-anglijskij slovar‘ “ložnyx druzej perevodčika”, Moscow: Sovetskaja Ènciklopedija.Google Scholar
Belinʹkaja, L. N. (2015). Serbsko-russkij, russko-serbskij slovarʹ-spravočnik mežʹʹjazykovyx omonimov “ložnye druz’ja”, Moscow: Troica.Google Scholar
Birbrajer, J. (1987). Friends and False Friends: A Dictionary of “False Friends” between Polish and Russian with an English Translation of All Entries, Stockholm: Almqvist & Wiksell International.Google Scholar
Blažeka, Đ. & Vendi, F. (2017). O metodologiji istraživanja lažnih prijatelja između odabranih mjesnih govora kajkavskog narječja. Hrvatski dijalektološki zbornik, 21, 15–36.CrossRefGoogle Scholar
Blažeka, Đ. (2013). “Lažni prijatelji” između govora Murskog Središća i govora Preloga. In Blažetin, S., ed., XI. međunarodni kroatistički znanstveni skup (Zbornik radova), Pécs: Znanstveni zavod Hrvata u Mađarskoj, pp. 84–96.Google Scholar
Boček, V. (2010). Studie k nejstarším romanismům ve slovanských jazycích, Prague: Nakladatelství Lidové noviny.Google Scholar
Borisova, L. I. (2002). Ložnye druz’ja perevodčika. Obščenaučnaja leksika. Anglijskij jazyk, Moscow: NVI-Tezaurus.Google Scholar
Boryś, W. (2008). Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Wydawnictwo Literackie.Google Scholar
Bunčić, D. (2020). False friends of the Slavist. http://en.wikibooks.org/wiki/FalseFriendsoftheSlavist (accessed July 27, 2020).Google Scholar
Bunčić, D. (2000). Das sprachwissenschaftliche Problem der innerslavischen “falschen Freunde” im Russischen. State examination thesis, Cologne.Google Scholar
Čemerikić, J. et al. (1988). Paronymes Russo/Serbo-Croates: “amis” et “faux amis”, Aix-en-Provence: Université de Provence.Google Scholar
Dubičinskij, V. V. & Rojter, T. (2011). Russko-nemeckij slovarʹ leksičeskix parallelej: okolo 1750 slovarnyx statej = Russisch-deutsches Wörterbuch lexikalischer Parallelen: ca. 1750 Wörterbuchartikel, Moscow: Èlpis.Google Scholar
Dubičinskij, V. V. & Rojter, T. (2015). Teorija i leksikografičeskoe opisanie leksičeskix parallelej, Kharkiv: Izdatel’stvo Pidručnik NTU “ХPІ”.Google Scholar
Dubičinskij, V. V. & Rojter, T. (2020). Leksykografuvanja leksyčnyx paralelej: teoretyčni položennja ta ukrains’ko-nimec’kij slovnyk [Wiener Slawistischer Almanach, Sonderband 99], Munich: Institut für Slavische Philologie.Google Scholar
Franek, M. (1998). Serbsko-chorwacko – polska homonimia i paronymia w ujęciu dydaktycznym, Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.Google Scholar
Golubović, J. & Gooskens, C. (2015). Mutual intelligibility between West and South Slavic languages. Russian Linguistics 39(3), 351–373.CrossRefGoogle Scholar
Gotlib, K. & Genrix, M. (1985). Slovar’ “ložnyx druzej perevodčika” (russko-nemeckij i nemecko-russkij), Moscow: Russkij jazyk.Google Scholar
Grabčikov, S. M. (1980). Mežʹʹjazykovye omonimy i paronimy: opyt russko-belorusskogo slovarja, Minsk: Izdatel’stvo BGU im. V.I. Lenina.Google Scholar
Ilievska, K. (2006). Slavjanskaja mežʹʹjazykovaja omonimija i polisemija – most ili prepjatstvie na puti k vzaimoponimaniju. Filološki studii, 4(2), 6.Google Scholar
Ivanova, C. & Marijana, A. (2007). Srpsko-bugarski rečnik: tematski, 2nd ed., Belgrade: Zavod za udžbenike.Google Scholar
Ivir, V. (1968). Serbo-Croat–English false pair types. Studia Romanica et Anglica Zagrabiensia, 25–26, 149–159.Google Scholar
Kalenić, V. (2001). Pomenske razlike besed istega izvora v slovenščini in srbohrvaščini. In Hadži, V. P., ed., Izbrane študije Vatroslava Kalenića, Ljubljana: Oddelek za slovanske jezike in književnosti Filozofske fakultete Univerze v Ljubljani, pp. 55–72.Google Scholar
Karpaczewa, M. (1987). Aproksymaty – wyrazy różnych języków o podobnej formie a odmiennym znaczeniu (na przykładzie języka polskiego i bułgarskiego). Rocznik Slawistyczny XLV(1), 45–50.Google Scholar
Kanonič, S. I. (2001). 300 ložnyx druzej perevodčika. Ispansko-russkij slovar‘- spravočnik, Moscow: Menedžer.Google Scholar
Kočergan, M. P. (1997). Slovar’ russko-ukrainskix mežʹʹjazykovyx omonimov, Kyiv: Akademija.Google Scholar
Konickaja, E. (2011). Russko-slovenskie leksičeskie paralleli. Slavistica Vilnensis (Kalbotyra), 56(2), 53–66.Google Scholar
Kononenko, I. & Spivak, O. (2008). Ukrajinsko-polʹsʹkyj slovnyk mižmovnyx omonimiv i paronimiv, Kyiv: Vyšča škola.Google Scholar
Kovačević, Ž. (2009). Lažni prijatelji u engleskom jeziku – zamke doslovnog prevođenja, Belgrade: Albatros plus.Google Scholar
Kozdra, M. & Dubichynskyi, V. (2019). Dydaktyczny słownik tematyczny rosyjsko-polskich paraleli leksykalnych. Leksyka kulinarna (rzeczowniki), Warsaw: UW.CrossRefGoogle Scholar
Krasnov, K. V. (2004). Anglo-russkij slovarʹ “ložnyx druzej perevodčika”, Moscow: E. RA.Google Scholar
Kusal, K. (2002). Rosyjsko-polski słownik homonimów międzyjęzykowych, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.Google Scholar
Leszczyński, R. (1996). Hornjoserbsko-pólski a pólsko-hornjoserbski słownik pozdatnych ekwiwalentow, Warsaw: Towarzystwo Polsko-Serbołużyckie.Google Scholar
Lewis, K. (2002). Rječnik hrvatskih i slavenskih lažnih prijatelja, Filologija, 38–39, 1–6.Google Scholar
Lewis, K. (2008). Dva aspekta neodređenosti pojma lažni prijatelji. In Příhoda, M. & Vaňková, H., eds., Slavistika dnes: vlivy a kontexty – Konference mladých slavistů II, Prague: Červeny Kostelec, pp. 173–189.Google Scholar
Lewis, K. (2015). Sprijateljite se s lažnim prijateljima. Hrvatski jezik: znanstveno-popularni časopis za kulturu hrvatskoga jezika, 2, 1–4.Google Scholar
Lewis, K. (2016). Lažni prijatelji: s Rječnikom hrvatsko-ruskih lažnih prijatelja, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje.Google Scholar
Lipczuk, R. (1988). О różnicach semantycznych w zakresie niektórych tautonimów czasownikowych w relacji niemiecko-polskiej. Języki Оbсе w szkole 5, 387–393.Google Scholar
Lobkovskaja, L. P. (2012). O ponjatii mežʺjazykovoj omonimii (k probleme termina “ložnye druzʹja perevodčika”). Vestnik Čeljabinskogo gosudarstvennogo universiteta 20/274. Filologija. Iskusstvovedenie 67, 79–87.Google Scholar
Lytov, D. (2020). Serbsko-xorvatsko-russkij slovarʹ ložnyx druzej perevodčika. https://mojsrpski.org/dictionary/false-friend (accessed July 21, 2020).Google Scholar
Opačić, N. (1995). Primjeri homonimije u nekim slavenskim jezicima prema hrvatskom. In Djigunović, J. M. & Pintarić, N., eds., Prevođenje: Suvremena strujanja i tendencije, Zagreb: Hrvatsko društvo za primijenjenu lingvistiku, pp. 367–370.Google Scholar
Orłoś, T. Z., ed. (2006). Czesko-polski słownik zdradliwych wyrazów i pułapek frazeologicznych, 2nd ed., Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.Google Scholar
Paxotin, A. I. (2006). Bolʹšoj anglo-russkij, russko-anglijskij slovarʹ mnimyx druzej perevodčika, Moscow: Izdatel’ Kareva.Google Scholar
Peti-Stantić, A. (2014). Pravi in lažni slovenski in hrvaški prijatelji. In Tivardar, H., ed., Prihodnost v slovenskem jeziku, literaturi in kulturi, Ljubljana: Univerza v Ljubljani, Filozofska fakulteta, pp. 201–209.Google Scholar
Popović, M. & Trostinska, R. I. (1988). O međujezičnoj (hrvatskosrpsko- ruskoj) homonimiji. Radovi Zavoda za slavensku filologiju, 23, 53–62.Google Scholar
Popović, M. & Trostinska, R. I. (1989). O međujezičnoj hrvatskosrpsko-ukrajinskoj homonimiji, Radovi Zavoda za slavensku filologiju, 24, 71–80.Google Scholar
Saenko, M. N. (2021). Semantika praslavjanskogo slova *žiwotъ i ego kontinuantov. Linguistica Brunensia, 69(1), 39–57.Google Scholar
Sedakova, O. A. (2005). Cerkovnoslavjano-russkie paronimy. Materialy k slovarju, Moscow: Greko-latinskij kabinet Ju. A. Šičalina.Google Scholar
Sedakova, O. A. (2008). Slovar’ trudnyx slov iz bogosluženija: cerkovnoslavjanskorusskie paronimy, Moscow: Greko-latinskij kabinet Ju. A. Šičalina.Google Scholar
Soglasnova, L. (2018). Dealing with false friends to avoid errors in subject analysis in Slavic cataloging: An overview of resources and strategies, Cataloging & Classification Quarterly, 56(5–6), 404–421. https://doi.org/10.1080/01639374.2018.1438551.CrossRefGoogle Scholar
Stojković, A. (2004). Závodnice ili riječi, koje zavode: o češko-hrvatskim homonimima, Zagreb: Vlastita naklada.Google Scholar
Szalek, M. & Nečas, J. (1993). Czesko-polska homonimia: Czesko-polski słownik wyrazów o identycznym lub podobnym brzmieniu oraz wyrazów o identycznym lub podobnym zapisie, lecz o odmiennym znaczeniu, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.Google Scholar
Šipka, D. (1991). Paronimi iz engleskog u srpskohrvatskom opštem i mentalnom leksikonu. In Kontrastivna jezička istraživanja, Novi Sad: University of Novi Sad, pp. 130–135.Google Scholar
Šipka, D. 2008. A Dictionary of Bosnian/Croatian/Serbian-English False Cognates, Hyattsville, MD: Dunwoody Press.Google Scholar
Šipka, D. (2015). Slavic false cognates: A cross-linguistic comparison. Mundo Eslavo, 14, 39–50.Google Scholar
Šipka, D. et al. (1999). Rečnik srpsko-poljskih međujezičkih homonima i paronima, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.Google Scholar
Šušarina, I. A. (2015). Pol’sko-russkij slovar’ ložnyx druzej perevodčika. Tom 1 (A–F), Kurgan: Izdatel’stvo Kurganskogo gosudarstvennogo universiteta.Google Scholar
Tokarz, E. (1998). Pułapki leksykalne. Słownik aproksymatów polsko-chorwackich, Katowice: Wyd. Śląsk.Google Scholar
Tokarz, E. (1999). Pułapki leksykalne. Słownik aproksymatów polsko-słoweńskich, Katowice: Wyd. Śląsk.Google Scholar
Tokarz, E. et al. (1994). Pułapki leksykalne. Słownik aproksymatów polsko-bułgarskich, Katowice: Wyd. Śląsk.Google Scholar
Uryadov, G. (2015). Slovacko-russkij slovar’ ložnyx druzej perevodčika, ed. Z. Šántová. www.slovnik.org/cgi-bin/main/main.pl/ru/00004/n/ (аccessed July 27, 2020).Google Scholar
Vlček, J. (1966). Úskalí ruské slovní zásoby: Slovník rusko-české homonymie a paronymie, Prague: Svět sovětů.Google Scholar
Vyxota, V. A. (2002), Niamecka-ruska-belaruski sloŭnik: amanimija, paranimija, palisemiia, Minsk: Èncykladpedyks.Google Scholar
Vyxota, V. A. (2004). Belaruskа-ruski sloŭnik: mižmoŭnyia amonimy, paronimy i polisemija, Minsk: Belaruski knihazbor.Google Scholar
Weiss, P. (1990). Govori Zadrečke doline med Gornjim Gradom in Nazarjami: glasoslovje, oblikoslovje in skladnja, Magistrsko delo, Ljubljana: Narodna in Univerzitetna knjižnica.Google Scholar
Wijas, A. (2014). Polsko-rosyjski słownik fałszywych przyjaciół tłumacza. www.falsefriends.awijas.pl (accessed July 21, 2020).Google Scholar
Xucišvili, S. (2006). Tipy semantičeskix otnošenij v sfere mežʹʹjazykovoj omonimii i paronimii. Sbornik naučnyx statej – Slavistika v Gruzii. Vypusk No. 7, Тbilisi: Tbilisskij gosudarstvennyj universitet im. Iv. Džavaxišvili, pp. 182–186.Google Scholar
Žuravlev, A. I. & Zaxarov, S. S. (1977). “Ložnye druz’ja perevodčika” s češskogo jazyka, Moscow: Vsesojuznyj centr perevodov naučno-texničeskoj literatury i dokumentacii.Google Scholar