^{page 72 note 1} Bosanquet, , Companion, p. 257 Google Scholar; Stewart, , Plato's Doctrine of Ideas, p. 116 Google Scholar; Nettleship, , Lectures on Plato's Republic, p. 239 Google Scholar; Natorp, , Ideenlehre. passim, especially pp. 387 sqq., 436Google Scholar.

^{page 72 note 2} Met. A6. 987b 8 et saep.; An. Post. AII. 77a 5.

^{page 72 note 3} An. Post. loc. cit.: ΕΙδη μ⋯ν oὖν ἕν ἓ τլ παρ⋯ πολλ⋯ οὐκ ⋯ϒκη εἰ πόδειξις ἔσταլ, εῖναլ μέντοլ ἔνκατ⋯ πολλ ⋯ληθ⋯ς εլπεῖν πρ⋯γμἔσι; cf. Met. M2. 1077b 6 with Z8. 1033b 12.

^{page 73 note 1} Met. M9. 1086b 6: Τ⋯ δ⋯ χωρ⋯ζεւν αἴτւον τ συμβυτων δυόχερν περ τ⋯ς ἰδ⋯ας ⋯στίν.

^{page 73 note 2} Gen. et Corf. Bg. 335b 12; Met. A9. 991b 4, 992a 9, AIo. 1075a 24, M5. 1079b 12.

^{page 73 note 3} Ag. 991b I: "Eτւ ⋯δύνατον εւ εξναι χωρΊς τἠνοбϭίαν καΙ οὖ oύσία; cf. Z8. 1033b 27, M12. 1079b 37.

^{page 73 note 4} A. 991a 12: Οϋτε πρς τἠν ενπάρχοντα οὐθνβοηθεῖ τν ἅλλων … μ νυπάρχοντα; M4. 1078b 34.

^{page 73 note 5} As Stewart, admits (Doctrine, p. 111)Google Scholar.

^{page 73 note 6} E.g. Thales to Plato, p. 312.

^{page 74 note 1} 51E: οŭτε είς εαυτο εւσδεχόμενον αλλο αλλοθενοὔτε αὐτὑ εւς ᾰλλο πο⍳ ἰν of the Form.

^{page 74 note 2} 48E: ἔν μν ὡς παρδεγατος εἶδος ποπεθν, νοητν κα κατ ðν, μίμημα δ⋯ παραδείϒματος ðεύτερον, ϒένεσιν ε΅χον ***κα⋯ ốρατόν.

^{page 75 note 1} 50D: α˞μορφον 8 κείνων πασ τν ɩʼδεν, ὂσας μέλλοɩ δέχεσθαɩ.

^{page 75 note 2} Ar. Met. Z14. 1040b 30: [The Platonists] ποɩοσɩν <sc. r⋯ς ιδέας> τ⋯ς αυ˄τ⋯ς τ῱ εɩȏεɩ Φθαρτοῖς.

^{page 75 note 3} Space is δɩασχηματɩζόμενον ὑπ τν εἰσɩόντων. ϕαίνεταɩ δ δɩʼ κεīνα ἄλλοτε λλοῖον. τ⋯ δ ειεσɩóντακα⋯ ξιόντα τν ðντων ε⋯ μɩμ⋯ματα, τυπωθέντα πˈαυτν … etc. [50c]. Cf. with the μέτρον of Polit. 284 sqq., which of course cannot be the Form.

^{page 75 note 4} Met. A9. 993a 32: ϒέϒονε τ μαθήματα τοȋς νȗν ϕɩλοσοϕΙα This of course led straight on to the last development by which the Forms themselves became numbers. De An. 404b 26: οί μνϒρ ριθμοί τ ριθμοί τ εΐδη αὐτ … έλέϒοντο.

^{page 75 note 5} Cf. his claim in Theol. Plat. I. i.

^{page 75 note 6} κοɩνωΙα πράξεων κα⋯ σωμάτων κα⋯ λλήλων.

^{page 75 note 7} In Remp. 422: ῥητέον … ρχεσθαɩ μνπ r μετεχομένων εɩʾỏ … τελευτ δ⋯ εΙς τ⋯⋯πò τν μετεχένων εîỏ … τελευτ δ⋯ εɩς τμέθεκτα τν εΐȏ ɖ π⋯ στɩ παντελς ντα κα⋯ώσαύτως ε΅χοντα.

^{page 75 note 8} In. Parm. II. 167, Stallbaum, P. 573: E.g. πρόθεσɩς μ⋯ν ἦ τῷ Σωκράτπ μεταϒαϒεῖν πd τνκατατεταϒμεʹνων μον⋯ȏων τν ζήτησɩν π՚ αύτάς τάςξηρημένας κα⋯ μερεῖς αίτΙας; In Parm. II. 118, 119, st.. pp. 543, 544: π δ⋯ έξηρημένην. Ιδ⋯ ϒρ α⋯rò πρ⋯τον ώπἱ τν εɩȏ, oɩον ὅπως òἅνθρωπος δɩττòς, ó δ⋯ μετεχόμενος. καɭ ðπως τð καλόν δɩττb, τò μ πρò τν πολλν, тóδ ɛ τοῖς πολλοῖς. … στι δ αű τν πολλνδεσμός τ αύτοȋς κοɩνóν, καί δɩ⋯ τοȗτο ἅλλος μ⋯ όαύτό űνθρωπος ð⋯ τοῖς καθέκαστα.

^{page 76 note 1} 342c I: τρίτον δ⋯ τò ζωϒραƿούμενον τε κα⋯εξαλειϕóμενον κα⋯ τορνευόμενον κα⋯ ⋯πολλύμενον. ὦναυτòς ό κύκλος … ουδ⋯ν π⋯σχεɩ τούτων ών ἒτερονðο; cf. 343a 5: κùκλος ἔκαστος τν ⋯ν ταῖς πρξεσɩϒραϕομένων ἣ κα⋯ τορνευθέντων μεστός τοȗ ναντίουέστ⋯ν τ῱ πέμπτψ (the separate form) … αύτòςȏέ, ϕαμεν, ό κύκλος ούτε τɩ σ μικρότερον οὓτε μεῖζονrς έναντΙας εχεɩ έν αύτ῱ ϕύσεως. Cf. with Phaedo 74b sqq., where it is shown that knowledge of αὐτò τò ɩ?σον can never come from study of τ⋯ ίσα since it is other than they.

^{page 76 note 2} Met. M5. 1079b 25: τó λέϒεɩν παραδείϒματααύτ εɩ῟ναɩ κα⋯ μετέχεɩν αὐтν τ⋯λλα κενολοϒεῖν έστɩ.

^{page 756 note 3} Aristotle, , Metaphysics I. xlii Google Scholar.

^{page 77 note 1} Burnet, , Phaedo, pp. 95, 96 Google Scholar.

^{page 77 note 2} Cf. Xen, . Mem. III. ii. 4 Google Scholar: κα⋯ οὓτως έπɩοκοπν τ⋯ς ε⋯η ⋯ϒαθοȗ ϒεμbνος ⋯ρετ, ταʼ μ⋯ν ἂλλα περɩᾑρεɩ κατέλɩπε δ⋯ τò εύδαίμονας ποɩεῖν ὧ νήϒηταɩ.

^{page 77 note 3} Ar. Met. A6. 987a.

^{page 77 note 4} E.g. among certain sects of the Yoga. Some of them, it appears, use mathemetics to train them to rise to the contemplation of pure universal. Cf. The Travel Diary of a Philosopher I. 267, where Keyserling explains how he himself achieved this result.

^{page 78 note 1} 5d: ποῖν τι εὐναι τ σεβς φῂς εἶναι κα τ σεβς κα περ τν ῂλλων οὐ ταὐττν στιν ν πσῃ πρξει τ ὅσιν αὐτῷ, κα τ νσιον αὖ το μν σου παντς ναντον, αὐτ δ αὑτῷ μοῖον κα ἔχον μαν τιν ἰδαν κατ τν σιτητα πν, ὅ τ περ ἂν μλλῃ νσιον εἶναι (σιτα of MS. B is preferred by Adam to νοσιτητα of the other MSS., which would make κατ easier to translate and also strengthen my point). Cf. 6D: … κεῖνο αὐτ εἶδος, ᾧ πντα τ ὅσια ὅσι στιν.

^{page 78 note 2} 476A: καλν κα αἰσχρν … ἓν κτερον …. κα περ δικαου κα γαθο κα πντων τν εἰδν πρι αὐτς λγοαὐτ μν ἓν ἓκαστον εἶναι, τῇ δ τν πρξ εων κα σωμτων κα λλλων κοινωνᾳ πανταχο φανταξμ ενα πολλ φανεσθαι ἕκαστον.

^{page 78 note 3} Ar. Met. A6. 987b 2; Xen. Mem. I. i. 10, 16.

^{page 78 note 4} Cf. Phaedrus 250B: δικαιοσνης μν οὐν κα σωφροσνης κα ὅσα ἄλλα τμια ψυχαῖς.

^{page 78 note 5} 176A: οὔτ' πολσθαι τ κακ δυνατν, ὠθοδωε,—ὑπενατον γρ τι τῷ γαθῷ εἶναι νγκη—οὔτ ν θεος αὐτ ἱδρσθαι, τν δ θνητν φσιν κα τνδε τν τπον περιπολεῖ ξ νγκης.

^{page 78 note 6} 273B: παρ μν γν γρ το συνθντος (i.e. δημιουργο—Tim,. αἰτας τς μξεως—Phil.) πντα καλ κκτηηαι παρ δ τς ἔμπροσθθεν ἔξεως ὅσα χαλεπ κα ἄδικα ν οὐρανῷ γγνετατατα ξ κενης αὐτς τε ἔχει κα τος ξῴοις περγξεται.

^{page 79 note 1} In Rempub. 422, 423: ῤητον αὐτν … ἄρχοσθαι μν πτν μοτεχομων εἰδν … τελευτν δ εἰς τ μθεκτα τν εἰδν. … δι κα οὐκτι μεμνσθαι το αἰσχρο κα ὃλως τν στερσεων οὐ γρ εἰσιν ν τῖς μεἴδεσιν αἰ στερσεις τν εἰδν. οὐδ αἱ τν κακν Ὁποστσεις. … κοιν τ λεγμενα πντων, κα τν μετεχχομνων κα τν μεθκτων.

^{page 79 note 2} In Rempub. 423: εἰ μν οὖν δο τατα ἔλεγεν εἷναι, τ μερικν κα τν ἰδαν, ἠναγκξετο κα τ αἰσχρν ἕν τι παρ τ πολλ τιθεἱς ἰδαν αἰσχρο λγειν εἰ δ πƶν εἷδος ντιαιροῖ πρς τ μερικν, οὐδν ν λγοι ἄλλο ἢ ὅτι στν κα αἰσχρν εἶδς τι ἕν τοτο δ οὐ πντως ἰδαν εἶναι ναγκξει, λλ' ν τοῖς καθ' ἕκαστα κατ ππτωσιν Ὁποστν τς ἰδας, κα εἶδος λεγμενον ὡς πολλος κοινν, ἢ ν ταῖς ψυχαῖς ὡς νημα Ὁστερογενς, οὐκ ἄνωθεν αὐταῖςγγενμενον, λλ κτωθεν. ξ ὦν δλον ὅτι τ μν κατ φσιν τριχς στιν, πρ τν πολλν, ν τοῖς, π τοῖς ποῖς, τ παρ φσιν διχς ν τοῖς πολλοῖς, τ δ παρ φσιν διχς ν τοῖς πολλοῖς κα τοῖς πολλοῖς. The added distinction of the abstracted concept from the immanent ‘shape’ also occurs in Ep. VII. 342e sqq.