A littera terminatus nominativus singularis sive pura sive aliqua consonanti praciuncta generis masculini vel feminini tantum modo latinorum nominum reperitur, qui genetivum ae diphthongo terminans docebit nos, quo modo totos casus utriusque numeri declinemus secundum rationem primae declinationis, quam paulo ante monstravi. inveniuntur etiam generis neutri nomina a littera terminata, sed peregrina, quae declinabuntur ratione tertiae declinationis, quae, sic uti docui, genetivo is syllaba terminatur, ut hoc toreuma huius toreumatis, hoc schema schematis. nam quod Plautus in Amphitryone posuit, ‘in servili schema’, non neutri generis declinationem subvertit, sed genus nominis. haec enim schema declinavit ab hac schema, sicut haec fortuna ab hac fortuna, primae declinationis, non tertiae hoc schema genere neutro: nam ab hoc schemate posuisset: a enim terminata nomina generis neutri solius latinitas non habet praeter hoc Turia, nomen fluminis lectum in Sallustio, et trium generum hic et haec et hoc verna. pronomina vero a littera terminata solius generis feminini reperiuntur us genetivo facientia vel ae diphthongo, ut ipsa ipsius, ista istius, mea meae, tua tuae, sua suae. participium a terminatum generis tantum modo erit feminini et ae diphthongo faciet genetivo, ut haec docta huius doctae.

B littera nullum nomen repperi terminatum; qui invenerit, et declinationem demonstret; nec pronomen nec participium.

C littera unum nomen repperi terminatum generis neutri declinationis tertiae is faciens genetivo, hoc lac huius lactis.