NON nudis pedibus hic uir, ut olim in aulis collegi, appropinquat, nec uero in sella sedens, ut olim cum partis adulescens agebat, digitos inspiciebat. hoc tamen scitote, ab eo nos inspici

et quo quisque sermone incessu gestu se praestet auet intellegere. consilium illud et Apollini tribuatis adnuenti – nam perturbationes mentis ab hoc usque perquiruntur – et Dionyso: interdum enim (nisi melius huic deo cedere ille dicatur), dum fabulas oratione uel cantu agendas parat, histriones tam sincere docet suum cuique personae a poeta fictae principium et exemplum quamuis nouum et necopinatum tamen subesse inter homines, ut nihil in theatro ueri similius, nihil integritate maiore ualeat.

ad unguem doctus homo, sed ut commune cum Rosciis suis facit opus ita promptus est ad motus sensusque eorum minus explicatos. inter rem conceptam et actam libere commeat; theatro tamquam Chironis antro utitur; graui est animo sed hilari ad iocandum. tempora et loca studio Herodoteo, formam mente Phidiaca, proprietates et imbecillitates humanas Hippocratica cognouit cura.

inter ea quae MILLE Renouauit opera, fiat sane Ioculatoris mentio et Aesymnetae et Tempestatis. equidem etiam post XXX annos Aliciae non obliuiscor: ueritus ne quid repugnare memoriae libri a puero mihi cogniti uideretur, omnia meliora inueni spe. fabulae quas stare per saecula dicimus tot ab hoc repraesentantur ut immutata definitione non iam stare dicantur nisi ab hoc repraesentatae, maximorum maximo interprete interpretum.