NUMQUAM post memoriam nobis moris erat ut gradum honoris causa tribueremus absenti. collocatam in sella quam uacuam uidemus eam uisuri eramus quae caput reipublicae ciuium suffragiorum quattuor partibus creata munus exercet suum nullum, sed ui tyrannorum armisque prohibetur. hic ut adsit igitur ipsa sibi non permittit. at enim licet: abeat licet, excedat, euadat, erumpat! accepta tamen ista facultate, num liceret ut rediret? ut lupa quae dicitur esse, quae amphisbaena, maga, alieno nupta uiro rediret? quin me paenitet illa dixisse, sed talibus opprobri nominibus obiurgatur,

(uel potius Myanmarinis). ut tamen illi prae timore non eam perdere, ita ne qui Perseus audeat expedire: coniugis enim filiorumque quamuis orbata praesentia summum ante oculos suos hoc habet, ut magis ciuibus quam sibi consulat et optatae libertatis constantissima testis adsit.

comitem se saepe ne fortibus quidem comprobat uirtus. pater, uir fortissimus, cum pro libertate suorum strenue pugnauisset, clandestina morte trucidatus filiae duo modo natae annos ereptus est. mater legati munere apud Indos olim est functa. ipsa non modo nostrati apud Oxonienses instituta doctrina sed etiam in moribus est educata patriis: decalogo illo in uita utitur quem docuit Indicus sapiens, ut probitate et integritate sis uitae, ut austero et benigno sis animo, ut ueniam des et stipem, ut uim ponas et iram, ut ipsum te posthabeas nec uoluntati plebis obstes.