ARION Corinthius, citharoedorum aetatis suae princeps, argento multo foris accepto dum domum naue redit a nautis pecuniae cupidis, ut fertur, in mare coactus est desilire. nauem olim conscendebat hic uir: nam postquam studia tibiae confecit (sed iam tibiam alius generis exercebat quod creauit Adolphus ille saxeus), munus accepit quo uectores tibicen oblectaret, sed ipse quotiens Nouum Eboracum esset aduentum eis auditor assiduus intererat qui omnium consensu Iazyge quodam genere musicae nullis secundi habebantur. ita auctis arte et scientia sua mox, symphonia septem musicorum coniuncta, tam bene ludebat ut septiens in ordine uir musicus anni nominaretur. ad symphoniam cantatricem quoque adiunxit, de qua plura posthac.

inde paulatim ad alia genera musicae conuersus cantus ipse componebat, ad nouas instrumentorum cohortis accommodabat, uersibus nouam dabat musicam; mox inuitatus musicam creabat quae fabulis per imagines in linteo agendas suppeditaret, quarum maxime innotuit illa cui nomen est Sabbatis uesperi mane proximo. ad alia praeterea adductus genera Caligas cum Fragis composuit, Gemmam cum Ansere. semper autem coniugi cantus uocis nimirum fautor constantissimus uarios parabat et pulchros.

tum consilium capit quo facultatem multis musicae cuiusuis generis ipsis gerendae daret: stabulis enim uillae renouatis Odeum aedificat suum aulasque diuersas quo ueniret qui uellet. hic, sicut liberis suis quibus aptissimum ingenium inest, ita aliis, praecipue iunioribus et tironibus, artem musicam scientiorum ope tradit. uirum habetis qui non modo musicissimus ipse sed musicorum auctor aliorum est.