IN elaboratorio Cavendishiano sunt multa digna memoratu. aderant quondam illic sponsus et sponsa, huius uiri parentes futuri: ecce professorem Cavendishianum paene porphyrogenitum! illic et ipse iuuenis naturam rerum inuestigabat, statimque percepit rem talem non sine collegis bene geri posse: mox non ex sese modo rationes sed e ceteris etiam generabat, felix hortator aliorum.

cum uero placebat eum praemio illo Nobeliano affici, dubitabatur non meritone donarent sed quidnam praecipue ex tot tantisque conceptis nominarent. ex illa copia hoc unum memoremus: cum minime luceret qua ratione lux per uitrum transuolet uel elementa quae electrifera dicamus per materiem perturbatam aut fortiore motu aut longius spatium transferantur, legem hic uir quae T ad quartam uocatur constituit saltandi pede uno quousque expediat – cuius exemplar haud scio an ipse uideatur esse cui quocumque penetranti optime euenerit. crediderunt uero nonnulli huic esse (Manili uerbis liceat utamur) ‘ipsum penetrabile caelum’; quem dicamus nos potius sympathia quadam potuisse et consensu quo sit simplici non modo naturam rerum penetrare sed etiam hominibus multis siue collegis siue aliis amicitia beneficiisque opitulari.

studia quae abhinc LXV annos Cantabrigiae iniit uiribus indefessis non ille quidem confecit. nobis tamen iam serum est ut uiri docti titulo donemus.